پیزوالکتریکی ، که به آن اثر پیزوالکتریک نیز گفته می شود ، توانایی برخی از مواد برای ایجاد ولتاژ AC (جریان متناوب) در هنگام قرار گرفتن در معرض فشار مکانیکی یا ارتعاش ، و یا ارتعاش هنگام قرار گرفتن در معرض ولتاژ AC ، یا هر دو است. رایج ترین ماده پیزوالکتریک کوارتز است. سرامیک های خاص ، نمک های روشل و مواد جامد دیگر نیز این اثر را نشان می دهند.

ساختار پیزو سرامیک

مبدل پیزوالکتریک شامل یک "کریستال" است که بین دو صفحه فلزی قرار گرفته است. هنگامی که موج صوتی به یک یا هر دو صفحه برخورد می کند ، صفحات ارتعاش می کنند. کریستال این ارتعاش را می گیرد ، که به ولتاژ AC ضعیف تبدیل می شود. بنابراین ، یک ولتاژ AC بین دو صفحه فلزی ایجاد می شود ، با شکل موجی شبیه به امواج صوتی. برعکس ، اگر یک سیگنال AC به صفحات اعمال شود ، باعث می شود کریستال همزمان با ولتاژ سیگنال ارتعاش کند. در نتیجه صفحات فلزی نیز ارتعاش می کنند و باعث ایجاد اختلال صوتی می شوند.

کاربرد

مبدل های پیزوالکتریک در برنامه های مافوق صوت مانند آشکارسازهای نفوذ و آلارم رایج هستند. دستگاه های پیزوالکتریک در AF (فرکانس های صوتی) به عنوان وانت ، میکروفون ، هدفون ، بیپر و زنگ صدا استفاده می شوند. در کاربردهای بی سیم ، پیزوالکتریک امکان استفاده از بلورها و سرامیک ها را به عنوان نوسان ساز فراهم می کند که در RF (فرکانس های رادیویی) سیگنال های قابل پیش بینی و پایدار تولید می کنند.